Είναι ώρα ευθύνης για όλους. Περνά δύσκολες ώρες η πατρίδα και εδώ πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.

Είμαστε όλοι βαθιά συγκλονισμένοι από τον άδικο θάνατο τριών εργαζομένων, συμπολιτών μας. Συμπολίτες μας που έπεσαν θύματα μιας ωμής δολοφονικής ενέργειας. Εκεί οδηγεί η ανεξέλεγκτη βία, εκεί οδηγεί η πολιτική ανευθυνότητα.

Είναι ώρα ευθύνης για όλους. Περνά δύσκολες ώρες η πατρίδα και εδώ πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.

Είναι ώρα ευθύνης για την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος.

Είναι ώρα ευθύνης για την προάσπιση του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Είμαστε μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα και έχουμε παλέψει, και έχει παλέψει η Παράταξή μας, για το δικαίωμα να ζούμε στη δημοκρατική Ελλάδα. Και ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να διαδηλώνει.

Κανένας όμως δεν έχει το δικαίωμα στη βία. Και μάλιστα, στη βία που οδηγεί στη δολοφονία συμπολιτών μας.

Η βία καλλιεργεί βία. Άλλο διαμαρτυρία, άλλο δολοφονία.

Εμείς θα σταθούμε στο πλευρό των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους. Αυτό είναι το αυτονόητο και το ελάχιστο. Όμως τρεις οικογένειες ζουν το δράμα τους χωρίς λόγο, χωρίς καμία σχέση με «επιτήρηση» και «επιτηρητές».

Σε αυτούς που σήμερα θρηνούν τα τρία παιδιά λέμε ότι, οι δράστες θα εντοπιστούν και θα λογοδοτήσουν. Δεν μπορεί να έχουν καμία κάλυψη, καμία άμεση ή και έμμεση πολιτική υποστήριξη. Και είναι ανάγκη όλοι ανεξαιρέτως να καταδικάσουμε κάθε μορφή βίας.

Είναι ώρες ευθύνης. Θα έπρεπε να είναι και ώρες συναίνεσης.

Κανείς μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την κατάσταση που βρισκόμαστε.

Φυσικά, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες, αλλά δεν είναι αυτή η στιγμή να συζητήσουμε γι’ αυτές.

Το ζήτημα είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα για να αλλάξει επιτέλους πορεία η χώρα.

Και μπορεί να αλλάξει. Μπορουμε να κάνουμε μια νέα αρχή.

Κανείς δεν δικαιούται να απαντά με γενικότητες, υπεκφυγές και πολύ περισσότερο με πράξεις βίας.