Από την: ΠΑΣΠ
Μια εξωφρενική αντικοινοβουλευτική «μόδα» των τελευταίων ετών τείνει να περιβάλλει με ιδιότυπο φωτοστέφανο τους πραξικοπηματίες της 21ης Απριλίου 1967 αφήνοντας να αιωρείται το μύθευμα για τους δικτάτορες με τα “καθαρά χέρια” για να χρησιμοποιήσουμε και τη φράση του χουντικού Γ.Λαδά.Όσοι δε, μιλούν για απουσία σκανδάλων κατά την επταετία, ξεχνούν σκανδαλωδώς το καθεστώς λογοκρισίας που εμπόδιζε την οποιαδήποτε κριτική σε περιπτώσεις διαφθοράς που ήταν ακόμη και λίγο πολύ γνωστές στα χείλη των πολιτών.
Οι ίδιοι άνθρωποι είναι που σκανδαλωδώς ξεχνούν πως η Χούντα των συνταγματαρχών ήταν από μόνη της ένα σκάνδαλο. Αυτό, που ξεκίνησε μέσω της αποστασίας για να καταλήξει στην προδοσία της Κύπρου.
Απόρροια του αναπόφευκτου θυμού, αναμεμειγμένου όμως με άγνοια ή και σκοπιμότητα, η πολιτική (;) αυτή «μόδα» παράγει τη θεωρία ότι κατά την επταετή δικτατορία τέθηκε σε γύψο και… η διαφθορά. Ότι η χούντα φρουρούσε, σαν κέρβερος, το δημόσιο χρήμα και τις αρχές της «χριστής διοίκησης»…
Οι ίδιοι άνθρωποι είναι που σκανδαλωδώς ξεχνούν πως η Χούντα των συνταγματαρχών ήταν από μόνη της ένα σκάνδαλο. Αυτό, που ξεκίνησε μέσω της αποστασίας για να καταλήξει στην προδοσία της Κύπρου.
Απόρροια του αναπόφευκτου θυμού, αναμεμειγμένου όμως με άγνοια ή και σκοπιμότητα, η πολιτική (;) αυτή «μόδα» παράγει τη θεωρία ότι κατά την επταετή δικτατορία τέθηκε σε γύψο και… η διαφθορά. Ότι η χούντα φρουρούσε, σαν κέρβερος, το δημόσιο χρήμα και τις αρχές της «χριστής διοίκησης»…