Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου φαίνεται να πρωταγωνιστεί σε μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές επιστροφές που έχουν σημειωθεί στην Ελλάδα και την Ε.Ε.
Ηττήθηκε με μεγάλη διαφορά στις βουλευτικές εκλογές, αμφισβητήθηκε στο εσωτερικό του κόμματός του, «αδειάστηκε» από τους ισχυρούς εκδότες του χώρου του ΠΑΣΟΚ, παρ' όλα αυτά έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και την υπεροχή στις δημοσκοπήσεις.
Τα «ατού»
Ο κ. Παπανδρέου έχει μία διεθνή προσέγγιση στα προβλήματα της χώρας μας. Σε περίοδο δυναμικής οικονομικής ανάπτυξης, οι απόψεις του είχαν τα χαρακτηριστικά πολιτικής πολυτέλειας που δεν επηρέαζε άμεσα τις εσωτερικές εξελίξεις. Σε περίοδο διεθνούς οικονομικής κρίσης και αδυναμίας της Ελλάδας να προσαρμοστεί στις οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές που σημειώνονται, ο κ. Παπανδρέου αποκτά την εικόνα του «παγκοσμιοποιημένου» ηγέτη, που μπορεί να έχει και τις αναγκαίες εθνικές λύσεις.
Η δεύτερη θητεία του στην προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς -πρόκειται ουσιαστικά για το σημαντικότερο οργανισμό πολιτικής και κομματικής συνεργασίας σε όλο τον πλανήτη- ενισχύει το κύρος του και του δίνει τη δυνατότητα να αναλύει τη διεθνή πραγματικότητα και να συντονίζει σοσιαλιστές, κεντροαριστερούς ηγέτες προκειμένου να αντιμετωπιστούν από κοινού τα μεγάλα προβλήματα.
Από τη μία έχουμε την εικόνα της νεοδημοκρατικής εσωστρέφειας και της αναζήτησης ξεπερασμένων από τις εξελίξεις λύσεων στο πλαίσιο του ελληνικού μικρόκοσμου και από την άλλη έναν ηγέτη με ανοιχτούς ορίζοντες, που είναι σε θέση να κινητοποιήσει πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις σε διεθνές επίπεδο.
Σημαντικό πλεονέκτημα για τον κ. Παπανδρέου είναι και η σύγχρονη θεώρηση της διεθνούς και ελληνικής πραγματικότητας που έχει. Σταθερός υποστηρικτής της αποτελεσματικής προστασίας του περιβάλλοντος, της αντιμετώπισης της ασύδοτης κερδοσκοπίας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και των λεγόμενων «πολυπολιτισμικών κοινωνιών», φαίνεται να δικαιώνεται από τις εξελίξεις.
Οι ελλείψεις
Παρά την εντυπωσιακή πολιτική και δημοσκοπική του άνοδο, ο κ. Παπανδρέου έχει μεγάλη απόσταση να καλύψει για να παρουσιάσει μία ρεαλιστική και αξιόπιστη πρόταση εξουσίας.
Δεν έχει οργανώσει τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και περιορίζεται στην αξιοποίηση ενός πιστού κύκλου συνεργατών, οι γνωστότεροι από τους οποίους είναι οι κ.κ. Παπακωνσταντίνου, Ραγκούσης, Ρέππας, Αθανασάκης. Οι προτάσεις του είναι ενδιαφέρουσες, έχουν όμως χαρακτηριστικά λαϊκισμού -του τύπου «φορολογήστε τους πλούσιους», «κάντε παροχές», «αυξήστε τις δαπάνες για το κράτος πρόνοιας»- και δεν είναι βέβαιο ότι προσφέρουν συγκεκριμένες λύσεις στα μεγάλα προβλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου