...για τη δολοφονία του 16χρονου
Από την Π.Α.Σ.Π.
.
Η δολοφονία του δεκαεξάχρονου Ανδρέα Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αποτελεί τη νομοτελειακή κατάληξη μίας ατραπού, που έχει επιλεγεί εδώ και καιρό.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποθάλπτει και ενισχύει συστηματικά τα τελευταία χρόνια την ωμή και απρόκλητη αστυνομική βία. Το Μάιο και Ιούνιο του 2006 στις μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών, οι δυνάμεις των ΜΑΤ ξυλοκόπησαν επανειλημμένως φοιτητές. Η κυβέρνηση, δια του τότε υπουργού δημοσίας τάξης, αναγόρευσε τους αστυνομικούς σε "πραίτωρες" και υπερασπιστές της δημοκρατίας. Λίγους μήνες αργότερα ο άγριος ξυλοδαρμός φοιτητή στη Θεσσαλονίκη απόδόθηκε σε.... ζαρτινιέρα, χωρίς κανένας από τους υπαιτίους να τιμωρηθεί, ουσιαστικά, ποτέ. Η ίδια προκλητική αδιαφορία και ατιμωρησία επιδείχθηκε και σε περιστατικά όπως ο βασανισμός μεταναστών στο Α.Τ. Ομονοίας ή η παρακολούθηση και σύλληψη συνδικαλιστών της ΔΕΗ σε διαδήλωση.
Υπό το πρίσμα αυτό, η δολοφονία του δεκαεξάχρονου δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα τυχαίο και μεμονωμένο γεγονός, αλλά ως η σταδιακή μετατροπή του κράτους σε τιμωρό και πρωτεργάτη ακραίων
Η κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της σε αυτές τις λογικές, πρέπει να καταλάβουν ότι οι φοιτητές, η νεολαία και ευρύτερα ο ελληνικός λαός ούτε αποδέχονται, ούτε και θα αποδεχτούν ποτέ ένα τέτοιο ρόλο για την αστυνομία. Περιστατικά σαν και αυτό δυναμώνουν την πεποίθηση μας για την ανάγκη μία πιο ανοιχτής, ανεκτικής και δίκαιης κοινωνίας και προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουν να κινούνται οι προσπάθειες και οι αγώνες μας. Πιστεύουμε σε μια Ελλάδα ελευθερίας και όχι κρατικής βίας, σεβασμού και όχι φόβου.
Ως Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη καταδικάζουμε απερίφραστα το συγκεκριμένο γεγονός. Πάνω από όλα όμως εκφράζουμε τη θλίψη μας για τον άδικο χαμό -με αυτό το χυδαίο τρόπο- ενός παιδιού δεκαέξι χρόνων.
Από την Π.Α.Σ.Π.
.
Η δολοφονία του δεκαεξάχρονου Ανδρέα Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αποτελεί τη νομοτελειακή κατάληξη μίας ατραπού, που έχει επιλεγεί εδώ και καιρό.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποθάλπτει και ενισχύει συστηματικά τα τελευταία χρόνια την ωμή και απρόκλητη αστυνομική βία. Το Μάιο και Ιούνιο του 2006 στις μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών, οι δυνάμεις των ΜΑΤ ξυλοκόπησαν επανειλημμένως φοιτητές. Η κυβέρνηση, δια του τότε υπουργού δημοσίας τάξης, αναγόρευσε τους αστυνομικούς σε "πραίτωρες" και υπερασπιστές της δημοκρατίας. Λίγους μήνες αργότερα ο άγριος ξυλοδαρμός φοιτητή στη Θεσσαλονίκη απόδόθηκε σε.... ζαρτινιέρα, χωρίς κανένας από τους υπαιτίους να τιμωρηθεί, ουσιαστικά, ποτέ. Η ίδια προκλητική αδιαφορία και ατιμωρησία επιδείχθηκε και σε περιστατικά όπως ο βασανισμός μεταναστών στο Α.Τ. Ομονοίας ή η παρακολούθηση και σύλληψη συνδικαλιστών της ΔΕΗ σε διαδήλωση.
Υπό το πρίσμα αυτό, η δολοφονία του δεκαεξάχρονου δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα τυχαίο και μεμονωμένο γεγονός, αλλά ως η σταδιακή μετατροπή του κράτους σε τιμωρό και πρωτεργάτη ακραίων
Η κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της σε αυτές τις λογικές, πρέπει να καταλάβουν ότι οι φοιτητές, η νεολαία και ευρύτερα ο ελληνικός λαός ούτε αποδέχονται, ούτε και θα αποδεχτούν ποτέ ένα τέτοιο ρόλο για την αστυνομία. Περιστατικά σαν και αυτό δυναμώνουν την πεποίθηση μας για την ανάγκη μία πιο ανοιχτής, ανεκτικής και δίκαιης κοινωνίας και προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουν να κινούνται οι προσπάθειες και οι αγώνες μας. Πιστεύουμε σε μια Ελλάδα ελευθερίας και όχι κρατικής βίας, σεβασμού και όχι φόβου.
Ως Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη καταδικάζουμε απερίφραστα το συγκεκριμένο γεγονός. Πάνω από όλα όμως εκφράζουμε τη θλίψη μας για τον άδικο χαμό -με αυτό το χυδαίο τρόπο- ενός παιδιού δεκαέξι χρόνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου