Ποιος φταίει για το ναυάγιο;

Ποιος φταίει για το ναυάγιο;

Γράφει: Μαρίνα Πολλάτου
26/05/2009

Άπλετο φως πρέπει να χυθεί στην υπόθεση του Lesvoshop και της ΑΕΝΑΛ. Φως που θα ξεδιαλύνει όλες τις πτυχές του θέματος, το οποίο με ένταση απασχολεί την τελευταία διετία την κοινή γνώμη του νομού Λέσβου. Κι όχι μόνο, όπως υποστηρίζει η αντιπολίτευση διά του Μιχάλη Μαμάκου, «γιατί δεν πρέπει να χαθεί ούτε ένα ευρώ του λεσβιακού λαού που διατέθηκε στο όλο εγχείρημα», αλλά και γιατί πρέπει κάποτε να αποδοθούν ευθύνες. Να βρεθεί τι ή ποιος έφταιξε. Οι ευθύνες που εκ των πραγμάτων κι εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως υπάρχουν, αφορούν μόνο σε κακοδιαχείριση; Αφορούν οτιδήποτε άλλο ή και συγκεκριμένα πρόσωπα;
Ό,τι πάντως κι αν φταίει, πρέπει να βρεθεί και να απαντηθεί το βασικό ερώτημα, πώς μια σοβαρή αναπτυξιακή προσπάθεια συρρικνώθηκε σε ένα μετέωρο και δυσβάστακτο οικονομικά βήμα, οδηγήθηκε σε αδιέξοδο. Σε ένα αδιέξοδο που πλήρωσε αδρά ο τόπος και για να αντιμετωπιστεί, σύμφωνα με την προοπτική που δίνει ο νομάρχης και πρόεδρος της ΑΕΝΑΛ, πρέπει να πουληθεί η επιχείρηση. Πώς και πόσο, πάντως, κανείς ακόμη δε γνωρίζει, όπως δε γνωρίζει και ποια είναι η πραγματική οικονομική κατάσταση της εταιρείας.

Χθες το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΑΕΝΑΛ και νομαρχιακός σύμβουλος Μιχάλης Μαμάκος, με ανοιχτή επιστολή του προς το νομάρχη, αναφέρει ότι πριν συνεδριάσει το Νομαρχιακό Συμβούλιο και αποφασίσει για την τύχη του Lesvoshop, πρέπει να προηγηθεί συνεδρίαση της διοίκησης της ΑΕΝΑΛ. Στην οποία, όπως ζητά ο κ. Μαμάκος απ’ το νομάρχη, πρέπει να υπάρξει ενημέρωση για μια σειρά από ζητήματα.

Τι χρωστάει;
Τα ερωτήματα του κ. Μαμάκου αφορούν την οικονομική κατάσταση της ΑΕΝΑΛ, προκειμένου να διαπιστωθεί επακριβώς τι χρωστάει η εταιρεία. Σε σύνολο, λοιπόν, 13 ερωτήσεων που θέτει ο νομαρχιακός σύμβουλος, οι οκτώ αφορούν οφειλές και πιο συγκεκριμένα: ποιες είναι οι οφειλές της ΑΕΝΑΛ αναλυτικά σε προμηθευτές, πιστωτές, τράπεζες, προσωπικό, ΙΚΑ, ΔΟΥ, μισθώματα και γενικές δαπάνες, καθώς και σε πελάτες.
Ο νομαρχιακός σύμβουλος ζητά ακόμη να ενημερωθεί για τα ισοζύγια των μηνών απ’ τον Ιανουάριο του 2009 έως και σήμερα, για το υπόλοιπο της αποθήκης-στοκ, για τις ανεξόφλητες επιταγές, πληρωτέες και εισπρακτέες, ενώ τέλος ζητά να έχει μια εκτίμηση για την πραγματική οικονομική κατάσταση της ΑΕΝΑΛ.
«Η ΑΕΝΑΛ - είπε μιλώντας στο «Ε» ο κ. Μαμάκος - δεν είναι μαγαζί του νομάρχη για να την πουλήσει όποτε θέλει. Πρέπει πριν το θέμα έρθει στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, το ίδιο το διοικητικό συμβούλιο της ΑΕΝΑΛ να ενημερωθεί για το πώς έχει η κατάσταση. Εμείς είχαμε μια εικόνα στα τέλη του 2008 για τα οικονομικά δεδομένα της εταιρείας, που θεωρώ όμως ότι έκτοτε έχει επιδεινωθεί και τα πράγματα έχουν γίνει χειρότερα.»

Τραγική κατάσταση
Ο κ. Μαμάκος θυμίζει πως «μόνο οι οφειλές σε τράπεζες έφταναν το Δεκέμβρη του 2008 σε 1,1 εκατ. ευρώ.» Και συμπληρώνει: «Μαζί με τις υπόλοιπες ζημιές, τα νοίκια, τις συσσωρευμένες υποχρεώσεις σε συνεταιρισμούς, σε προμηθευτές, ίσως και να αγγίζουν τα δύο εκατομμύρια ευρώ. Η κατάσταση θεωρώ πως είναι τραγική, αλλά πριν έχω στα χέρια μου νούμερα, δεν μπορώ να διατυπώσω θέσεις, να κάνω προτάσεις.»
Ο ίδιος στο ερώτημα αν πρέπει να πουληθούν ή όχι τα Lesvoshop σε Μυτιλήνη και Αθήνα, τόνισε ότι «είναι μεγάλη κουβέντα και δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα “ναι” ή με ένα “όχι”. Η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, όλοι μας δηλαδή, έχουμε ρίξει πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ. Αν σε αυτό το ποσόν προστεθούν και οι ζημιές, τα χρέη που έχουν δημιουργηθεί, είναι πολύ δύσκολο να υπολογιστεί το τίμημα μιας τέτοιας πώλησης. Για εμάς πάντως ένα είναι ξεκάθαρο. Δεν πρέπει να χαθεί ούτε ένα ευρώ απ’ ό,τι έχει δώσει ο λεσβιακός λαός. Θα βρεθεί αγοραστής με τέτοιο τίμημα; Μην ξεχνάμε και τις επενδύσεις που έχουν γίνει, όπως το συσκευαστήριο που δε λειτούργησε ποτέ κι ούτε φαίνεται να μπορεί να λειτουργήσει.».
Ο κ. Μαμάκος αρνήθηκε να ριψοκινδυνεύσει - όπως είπε - οποιοδήποτε νούμερο που θα απεικόνιζε το ύψος της τιμής πώλησης, ενώ συμπλήρωσε ότι έχει πληροφορίες, βάσει των οποίων κανένας ντόπιος λογιστής δε θέλει να αναλάβει την εταιρεία.



Ιδιωτικοποίηση…
Ο νομάρχης που χθες βρισκόταν στην Αθήνα και δεν είχε δει το αίτημα του κ. Μαμάκου, τόνισε πως δεν έχει αντίρρηση το όλο θέμα να εξεταστεί πρώτα στο συμβούλιο της ΑΕΝΑΛ και μετά να έρθει στο Νομαρχιακό Συμβούλιο για συζήτηση και λήψη αποφάσεων. Ο πρόεδρος της ΑΕΝΑΛ, Παύλος Βογιατζής, επανέλαβε την πρότασή του, που συνίσταται στην πώληση, «ιδιωτικοποίηση» τη χαρακτήρισε, της εταιρείας, η οποία θα προέλθει από αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, κατά ένα με ενάμισι εκατομμύριο ευρώ, ώστε να αντιμετωπιστούν τα χρέη. «Σε αυτήν την αύξηση - επεσήμανε ο κ. Βογιατζής - δε θα συμμετέχουμε ως νομαρχιακή αυτοδιοίκηση. Εμείς θα κρατήσουμε ένα 10%, δίχως να έχουμε συμμετοχή στη διοίκηση πλέον της εταιρείας, προκειμένου να διασφαλίσουμε τον τοπικό χαρακτήρα της για την ανάγκη ανάδειξης των λεσβιακών προϊόντων.»
Αν όμως τα όσα παρουσιάζει ο κ. Μαμάκος (τα κεφάλαια που αναφέρει ότι έχουν διατεθεί από πλευράς νομαρχίας) είναι ή προσεγγίζουν σ’ αυτό το ύψος, δηλαδή στο ένα εκατομμύριο ευρώ, με την προοπτική που έως τώρα, δίχως ιδιαίτερες λεπτομέρειες, ανοίγει για την εταιρεία ο Παύλος Βογιατζής, ουσιαστικά η ΑΕΝΑΛ πάει για… χάρισμα. Δωρίζεται για να μην επιβαρύνει κι άλλο το νομαρχιακό προϋπολογισμό με τα ήδη διαπιστωμένα χρέη της. Και για όλη αυτή την κατάσταση, για το γεγονός ότι οδηγήθηκε σε μια τέτοια ατραπό το μεγαλεπήβολο σχέδιο, πρέπει να αποδοθούν ευθύνες. Να μάθει ο λεσβιακός λαός ποιοι και τι έφταιξε.